اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی طبق ابعاد فرهنگی هافستد

اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی

مطالعات هافستد نشان می دهد، فرهنگ ملی کشورها در چهار وجه متفاوت می باشد:

1.فاصله قدرت (اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی)

عبارت است از میزان قبول جامعه در مقابل توزیع ناعادلانه قدرت در یک سازمان یا جامعه.

و نشان دهنده این است که تا چه حد نابرابری در جایگاه اجتماعی یا ثروت مورد قبول و معمولی می باشد.

کشور ما و کره جنوبی، هر دو دارای سطح بالایی از این وجه؛ یعنی فاصله قدرت می باشند.

(Hofstede, 1980; Yeganeh, 2011; Lee, 2012; Snyder, 1999)

پس، گرفتن تصمیم به صورت متمرکز می باشد و افراد مذاکره کننده باید قبل از انجام مذاکره، با مرکز قدرت مشورت داشته باشند.

2.اجتناب از عدم اطمینان:

عبارت است از میزان تهدید یک جامعه در برابر شرایط نامعلوم و غیر قطعی احساس و میزان تلاش جهت پرهیز از این وضعیت ها توسط فراهم کردن ثبات شغلی، تصویب قوانین رسمی و جز آن.

در وجه اجتناب از مخاطره هم، با وجود اینکه هر دو کشور از مخاطره گریزان هستند، در کشور کره جنوبی بسیار قوی تر می باشد. Hofstede, 2010))

3.فردگرایی یا جمع گرایی:

فردگرایی؛ عبارت است از یک چارچوب ضعیف اجتماعی که افراد در آن تنها به مراقبت از خود و اطرافیان خود می پردازند.

جمع گرایی؛ عبارت است از یک چارچوب استوار که در آن ماهیت افراد بسته به گروه ها می باشد.

در کشورهای جمع گرا، افراد این توقع را از اعضای گروه خود دارند که به آن ها توجه داشته باشند و متقابلا، خود را موظف می دانند که به آن ها وفادار باشند.

طبق مطالعاتی که انجام گرفته، هر دو کشور ایران و کره جنوبی به نسبت جوامعی جمع گرا هستند.

Hofstede, 1980; Yeganeh, 2011; Guan & Park, 2009; Lee, 2012; Snyder, 1999))

به علت اینکه ماهیت انسان ها در این کشورها بر مبنای ساختار اجتماعی تشکیل می شود، نگهداری اعتبار افراد بسیار مهم می باشد.

امتیازی که در این شاخص برای دو کشور به دست آمده است، نشان دهنده قوی تر بودن کره جنوبی در بعد جمع گرایی نسبت به کشور ایران می باشد.

Hofstede, 2010))

4.مردگرایی یا زن گرایی:

عبارت است از گرایش و رغبت جامعه نسبت به ویژگی های اخلاقی که به طور کلی به مردان و یا زنان نسبت داده می شود.

فرهنگ متمایل به طبیعت مردانه، برای ارزش هایی مثل قاطعیت، بازده، موفقیت و رقابت منزلت بیشتری از ارزش های نسبت داده شده به زنان مثل کیفیت زندگی، ایجاد و مراقبت از روابط انسانی دوستانه، توجه به افراد ضعیف و احساس همدردی قائل می شود. Hofstede, 1980))

از این بعد هم، هر دو کشور به نسبت گرایش به زن گرایی دارند.  (Hofstede, 1980; Hofstede, 2010)

که این موضوع موجب کند بودن فرآیند مذاکرات می باشد. (Yeganeh, 2011)

امتیازهای کشورهای ایران و کره جنوبی در ابعاد فرهنگی هافستد (Hofstede,2010)

اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی طبق ابعاد فرهنگی هافستد

ایجاد رابطه شخصی

در کشورهایی که رابطه مدار می باشند، بدون اینکه یک ارتباط شخصی به وجود بیاورید،

امکان ایجاد کسب و کار جدیدی وجود ندارد. (Graham & Requejo, 2009)

در کشور کره جنوبی هم به همین صورت می باشد؛ یعنی داشتن ارتباط شخصی نقش مهمی در تجارت و بازرگانی ایفا می کند

و به طور معمول باید قبل اینکه مذاکرات شروع شوند، ایجاد بشود.

برای اینکه یک مذاکره موفق داشته باشید، باید ارتباط شخصی مناسبی بر اساس اعتماد و منفعت مشترک ایجاد شده باشد. (Lee, 2012)

نکته: این ارتباط شخصی میان شرکت ها نمی باشد، بلکه میان افراد ایجاد می شود. (Rivers, 2009)

پس، ارتباط شخصی، یک دارایی شخصی و خصوصی برای افراد می باشد که امکان انتقال آن به فرد دیگر وجود ندارد. (Yeung & Tung, 1996)

اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی طبق ابعاد فرهنگی هافستد