ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
استراتژی های ارتباطی (ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی)
زمینه، عبارت است از یک بعد فرهنگ که اشاره دارد به مقدار اطلاعاتی که به وسیله یک پیام واضح منتقل شده است.
- در کشورهایی که دارای فرهنگ با زمینه پایین می باشند، مثل امریکا،
انتقال پیام ها به صورت مستقیم و واضح و رابطه ها عملگرا و بر اساس راه حل می باشد.
- در کشورهایی که دارای فرهنگ با زمینه بالا می باشند، مثل کشورهای آسیای شرقی،
انتقال پیام ها به صورت غیر مستقیم و غیر واضح و رابطه ها کنایی می باشد.
به عنوان مثال، افراد مذاکره کننده در آسیا نسبت به افراد امریکایی کمتر «نه» را به کار می برند و بیشتر تمایل دارند سکوت کنند.
(Adair, 2004)
پس، افرادی که در شرایط فرهنگی با زمینه پایین به مذاکره می پردازند، می بایست استراتژی های ارتباطات مستقیم را به کار ببرند.
در مقابل، افرادی که در شرایط فرهنگی با زمینه بالا به مذاکره می پردازند، می بایست استراتژی های ارتباطات غیر مستقیم را انتخاب بکنند.
هر دو کشور ایران و کره جنوبی، دارای فرهنگ با زمینه بالا می باشند.
از این رو، انتقال قسمت زیادی از مفاهیــم به وسیله کنایه ها و به صورت غیر مستقیم انجام می شود.
Yeganeh, 2011; Guan & Park, 2009))
زبان فارسی شامل مقدار زیادی از کنایه ها، تمثیل ها و ضرب المثل ها می باشد.
به عنوان مثال، در دیوان حافظ، پیچیدگی ها و مغایرت های ادبی زیادی وجود دارد، به صورتی که تفسیرهای مختلفی از آن انجــام می شود.
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
اهمیت حفظ اعتبار
حفظ اعتبار و وجهه در فرهنگ های شرقی و غربی بسیار حائز اهمیت می باشد. ولی اهمیت آن بــــرای شرقی ها بیشتر می باشد.
(Ghauri & Fang, 2001)
نگهداری وجهه؛ یعنی مطمئن باشید که طرف مقابل در مقابل بقیه افراد حاضر در جلسه وضعیت مناسبی دارد
و از احترام لازم بهره مند می باشد و باید تلاش شود به گونه ای رفتار شود که افراد اعتبارشان را از دست ندهند.
(Björkstén & Hägglund, 2010)
در کشور کره جنوبی، برای افراد این موضوع بسیار دارای اهمیت است که وجهه خود و طرف مقابلشان حفظ شود
و برای همین معمولا در جلساتشان از انتقاد مستقیم اجتناب می کنند.
(Lee, 2012; Collins & Block, 2007)
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
جایگاه اجتماعی و سلسله مراتب
از دید کشورهای غربی، سن و جایگاه اجتماعی افراد در روند مذاکرات تاثیرگذار نمی باشد، ولی شرقی ها، به خصوص چینی ها،
تاکید زیادی بر اهمیت جایگاه اجتماعی و موقعیت شرکت ها در مذاکرات دارند و بر مبنای آن،
رغبتی به انجام مذاکره با فرد جوان تر، یا از یک شرکت کوچکتر را ندارند.
(Graham & Lam, 2003)
بر مبنای همین موضوع، درجه و جایگاه مذاکره کنندگان باید مطلوب و شایسته طرف مقابل باشد، وگرنه، مذاکره صورت نمی گیرد.
(Buttery & Leung, 1997)
حساس بودن به زمان
برعکس غربی ها که زمان برای آن ها بسیار با اهمیت می باشد،
شرقی ها حساسیتی نسبت به طی کردن زمان ندارند و زمان مذاکره با آن ها ممکن است بسیار زیاد بشود. (Miles, 2003)
یکی از علت های آن این است که شرقی ها محتاط و دوراندیش هستند و زمان زیادی لازم دارند
تا نسبت به درستی اتخاذ تصمیم های خود اطمینان حاصل کنند و اینکه در آینده برای آن ها مشکلی به وجود نمی آید.
(Collins & Block, 2007)
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
دیدگاه بلند مدت و ضمانت اجرای قرارداد
در کشورهای رابطه مدار، وقتی یک قرارداد امضا می شود، یعنی یک ارتباط تجاری بلند مدت شروع شده است.
(Graham & Requejo, 2009)
کره ای ها هم به همین صورت، بیشتر در پی برقرار کردن روابط بلند مدت به جای معاملات دوره ای می باشند.
(Lee, 2012)
ایرانی ها هم مثل کره ای ها، به مردم و ارتباطات اجتماعی بسیار متعهد می باشند،
تا جایی که جهت به وجود آمدن ارتباطات بلند مدت، آمادگی دارند برنامه های خود را به آسانی عوض بکنند.
(Yeganeh, 2011)
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی
شیوه کل گرا در برابر شیوه مرحله به مرحله
- در شیوه کل گرا: فرد مذاکره کننده نگاهی کلان و کلی نسبت به مسئله دارد و سعی می کند
مسئله را به طور یک کل سیستماتیک تصور بکند و در مورد جنبه های اساسی و عمومی موضوع با طرف مقابل توافق حاصل کند.
- در شیوه مرحله به مرحله: مسئله به اجزای کوچکتر تقسیم می شود و در هر مرحله به یکی از اجزا به تنهایی پرداخته می شود.
مطالعات نشان می دهد شرقی ها بیشتر تمایل به شیوه کل گرا دارند
و هنگامی که کل یک قرارداد را همچون یک مجموعه واحد به خوبی بفهمند، در آن قرارداد توافق حاصل می کنند.
در صورتی که غربی ها تمایل به شیوه مرحله به مرحله دارند.
(زاهدی، 1387؛ Lee et al., 2006)
ابعاد اختلافات فرهنگی ایران و کره جنوبی