در مقاله گردآوری شده زیر سعی نموده ام تا بر اساس رهنمودهای استاد کیمیایی مفاهیم مربوط به فرصت یابی و برنامه ریزی را برای شما عزیزان فراهم نمایم

تا در راه رسیدن به اهدافتان از آن استفاده نموده و دستیابی به آنها برایتان سهل تر گردد.

فرصت چیست ؟

 

فرصت برقراری شرایط خاصی است که در آن منفعت بالقوه ای وجود دارد.

این امر با فراهم شدن عولمل بروز منفعت به طور ناقص رخ می دهد. به نحوی که کامل کردن این عوامل ” کارکرد استراتژی ” منافع مورد نظر فعلیت می یابد.

فرصت ها چگونه درک می شوند؟ درک فرصت از یک پدیده تحریک کننده ذهن آغاز می گردد.

این پدیده خود می تواند ذهنی و یا به صورت عینی باشد. در واقع بسیاری از پدیده ها در بطن خود حاوی پیام هایی از فرصت هستند. ولیکن ما از درک آن ناتوان هستیم. هر روز هزاران سیب از درخت می افتد .

آن چه کمیاب است نگاه نیوتونی است. فرصت ها همواره و همه جا وجود دارند.

فرصت یابی و برنامه ریزی

چرا ما آن ها را درک نمی کنیم؟زیرا ذهن ما نسبت به آن ها حساس نیست. مادامی که فردی درصدد تغییر شغل نباشد، به آگهی کاریابی روزنامه ها توجهی نمی کند، اگر چه ممکن است برای وی نیز

فرصت هایی وجود داشته باشد. هنگامی که قصد خرید خودرویی را نداشته باشید نیز در مطالعه روزنامه به صفحات فروش خودرو که یقیناً در آن هم فرصت هایی وجود دارد توجه نمی کنید.

اولین لازمه فرصت یابی حساسیت ذهن است. ” پاسخ ” از آن کسانی است که سوال دارند.

ذهن بی سوال نمی تواند فرصت های پیرامون خود را درک کند. چگونه میتوان فضای ذهنی را نسبت به پدیده های فرصت ساز حساس کرد؟ چگونه نیوتون پیام نهفته در پدیده سقوط سیب را درک می کند و میلیون ها نفر دیگر از درک آن ناتوان هستند؟ واقعیت این است که ما در مورد چگونگی این امر

چیز زیادی نمی دانیم ولی به نظر می رسد احساس امنیت، رضایت از وضع موجود و احساس پایداری ذهن را نسبت به عوامل تحریک کننده کور می کند و بر عکس، احساس تعارض ،

نارضایتی از وضع موجود و طلب وضع مطلوب، ذهن را برای درک فرصت ها می گشاید.

فرصت یابی و برنامه ریزی

امروزه بسیاری از مشاوران ، اداره سازمان در در شرایط پایداری کامل را یک آفت می دانند. و بر این باورند که سازمان ها در شرایط پایداری بحرانی بهتر عمل می کنند .

آن ها برای دست یابی به این شرایط ترکیبی از عوامل پایدار کننده ( مدیران ) و عوامل ناپایدار کننده ( کارآفرینان ) را برای اداره سازمان توصیه می کنند.

این امر در انتخاب مدیران ارشد سازمان (هیئت مدیره ) یافته مهمی محسوب می شود.

تغییر مدیران عامل موفق دل بسته به کامیابی های گذشته نیز در همین راستا و به عنوان اقدامی برای ایجاد پتانسیل بین وضع موجود حتی موفق و وضعیت بهتر به شمار می آید.

علاوه بر حساسیت ذهنی، برای درک فرصت ها، انسان باید در معرض پدیده ها قرار داشته باشد.

جغرافیای به روز پدیده ها در جهان یکسان نیست و استراتژیست برای درک فرصت های تحول ساز می بایست ذهن خود را در تعامل با پدیده های مرتبط با کسب و کار قرار دهد.حضور در محافل حرفه ای،

حضور در نمایشگاه ها ، سمینار ها و سایر محیط های پدیده ساز توصیه می شود. استخراج فرصت از درون پدیده ها لازمه دیگر مرحله فرصت یابی است.

فرصت یابی و برنامه ریزی

برای این امر ذهن می بایست قابلیت تفسیر پدیده ها و کشف فرصت های نهفته در آن را دارا باشد. و این امر مستلزم شناخت دقیق قواعد بازی است. بدون شناخت دقیق قواعد بازی نمی توان پدیده ها را به درستی تفسیر کرد و فرصت های آن را شناخت.

این مفاهیم به ما نشان می دهد که فرصت ها در پدیده ها نهفته اند و انسان می تواند با ملاحظه ” عامل تحریک ذهنی ” و تفسیر پدیده ها، پیام آن ها ” فرصت ها ” را دریابد.

این مفاهیم سه توصیه مهم به همراه خود دارد:

1- ذهن خود را نسبت به موضوعات حساس کنید. “سوال سازی ، پایداری بحرانی، نارضایتی از وضع موجود ، در جستجوی وضع بهتر”

2- خود را در معرض پدیده ها قرار دهید. “حضور زیاد در محافل حرفه ای”

3- ذهن خود را غنی کنید.” قواعد بازی”

هنگامی که فرصت درک شد و منافع آن در حدی بود که سازمان را در جهت دست یابی به آن انگیزه مند کند، گام بعدی آغاز خواهد شد.

در ادامه به فرصت یابی در بازار ایران نگاهی می اندازیم:

در بازاریابی های ایرانی که هنوز هم معمولا به طور تمام و کمال انجام نمی شود. بسیاری از پارامترها را نادیده می گیرند و بعضا به آنها توجهی نمی شود.

یکی از این موارد مرحله موقعیت یابی بازار است که اهمیت بسزایی در تمامی فعالیت های بازاریابی و به خصوص تبلیغات دارد.

موقعیت یابی به عنوان آمیخته ای از علم و هنر هماهنگ کردن یک محصول یا خدمت، به یک یا چند بازار گفته می شود که به صورت مستقل از یکدیگر در حال فعالیت هستند.

فرصت یابی و برنامه ریزی

این آمیخته زمانی نتیجه بخش است که بتوانید تصویر درست محصول، خدمات و حتی کانال های فروش خود را درک کنید. و ویژگی مصرف کنندگان را به خوبی بشناسید و

ارسال پیام صحیح به آنها را فرا  گرفته باشید.

اینها همه مستلزم استفاده از یک استراتژی مناسب است.

در واقع موقعیت یابی در بازار با تمرکز بر نکته اساسی یعنی مصرف کننده و رقابت با رقبا صورت می گیرد.

در مورد اول طبیعتا همسان سازی مزایای محصول با نیاز مصرف کننده از طریق ارتباط با مصرف کننده و یادآوری مزایای استفاده از محصول، با استفاده از یک نام تجاری مطلوب صورت می گیرد.

در خصوص مورد دوم مقایسه محصولات و تاکید بر رقابت با افزایش منفعت مصرف کننده مورد نظر خواهد بود.

بسیاری از متخصصان استراتژی تبلیغات بر این باورند که موقعیت یابی در بازار، مهم ترین عامل ایجاد و رشد یک نام تجاری در بازار است.

مرحله موقعیت یابی، مرحله نمایش تصویر برند یا محصول در بازار است. در بازار امروز تصویر رقبا مهم تر از خود آنهاست. در این میان این موقعیت به عنوان یک عنصر کلیدی شناخته می شود.

فرصت یابی و برنامه ریزی

موقعیت یابی در واقع حاصل جواب سوالاتی است که در ذهن یک استراتژیست شکل می گیرد (فرصت یابی و برنامه ریزی)

1. چه موقعیتی از بازار هم اکنون در چشم انداز ذهن ما وجود دارد؟

(البته چشم اندازی که حاصل خروجی های بازار است، نه لزوما نظر مدیران)

2. قرار است چه موقعیتی را بسازیم؟

3. برای قرار گرفتن در موقعیت موردنظر، چه شرکت هایی را رقیب خود قرار می دهید؟

4. آیا ما پول لازم جهت هزینه های حفظ موقعیت را در بازار داریم؟

5. آیا استراتژی های ما با شرایط موقعیت ما سازگار است؟

6. آیا روش های خلاقه در تبلیغات با موقعیت محصول و برند ما متناسب است؟

از استراتژی های موقعیت بسیار در طراحی برنامه های ترویجی استفاده می شود و

دلیل آن لزوم همخوانی آنهاست. دیوید آکر این استراتژی ها را به شش دسته تقسیم می کند.

استراتژی موقعیت بر اساس ویژگی های محصول، قیمت/کیفیت، موارد کاربرد، طبقه محصول، کاربران و رقبا.

البته شاید بتوانیم استراتژی موقعیت براساس نمادهای فرهنگی را نیز به لیست خود اضافه کنیم.

تدوین استراتژی موقعیت بر اساس ویژگی های محصول با رویکردی مشترک بر خلق برند با توجه به مزایای محصول و فارغ از شرایط رقبا تاکید دارد (فرصت یابی و برنامه ریزی)

به همین دلیل بازاریابان تلاش دارند تا ویژگی های برجسته محصول را تحلیل کنند. و مصرف کنندگان را به عنوان تصمیم گیرندگان اصلی خرید در نظر داشته باشند.  به طور مثال شرکت اپل برای معرفی نخستین کامپیوتر خود، سهولت در استفاده را جزو مزایای کلیدی خود معرفی کرد. که در آن زمان و با توجه به پیچیدگی کامپیوترها، اهمیت ویژه ای داشت.

موقعیت های قیمت/کیفیت به بازاریابان اجازه می دهد برند خود را با استفاده از مزیت های قیمتی و کیفیتی مطرح کنند.

یکی از شیوه های مورداستفاده در این روش تبلیغاتی است که براساس آن تصویری از یک کیفیت بالا با هزینه ای متناسب یا استفاده از برندی با ارزش افزوده ارائه می شود.

روش دیگر استفاده از این استراتژی، فروش برند با کیفیت با قیمت رقابتی و استفاده از

سیاست های قیمتی نفوذی است.

نکته مهم در این شیوه تاکید همزمان قیمت و کیفیت است و رقابت هر دو پارامتر دارای اهمیت ویژه ای است.

استراتژی بعدی استفاده از موقعیت کاربردی است (فرصت یابی و برنامه ریزی)

در این شیوه برای ایجاد یک تصویر و ارتباط خاص، از کاربردهای ویژه محصول استفاده می شود.

به عنوان مثال استارتاپ ها این شیوه را مدنظر دارند. و از راهکارهای خلاقانه و ابتکاری برای رفع مشکلات استفاده می کنند. که روشی مناسب برای حفظ و توسعه بازار است.

فرصت یابی و برنامه ریزی

موقعیت هایی بر مبنای طبقه محصول معمولا زمانی اتخاذ می شود. که محصول موردنظر در رقابت با محصولاتی قرار گیرد که محدوده بزرگ تری دارند. و صرفا در طبقه مشخص نباشند. به طور مثال اگر خدمات خطوط هوایی در رقابت با خدماتی چون خطوط قطار، اتوبوس و دیگر خطوط هوایی باشد، از استراتژی موقعیت براساس طبقه محصول استفاده می شود. در واقع این استراتژی محصول را در برابر یک برند دیگر قرار نمی دهد. بلکه محصول را در مقابل دسته ای از محصولات همسان معرفی می کند.

استراتژی موقعیت یابی براساس کاربران در گروهی از محصولات استفاده می شود که محصول در بین مخاطبان خاصی طرفدار دارد. یا گروهی از کاربران از روش خاصی برای رفع نیازهای خود استفاده می کنند.
استراتژی موقعیت با توجه به رقبا بسیار وابسته به تعیین استراتژی های محصول و خدمات رقباست.

فرصت یابی و برنامه ریزی

امروزه بسیاری از شرکت ها تاکید دارند تا بر یک محصول خاص یا یک برند مشخص تمرکز کنند.

این روش شبیه روش طبقه بندی محصول است با این تفاوت که رقابت پارامتر اصلی فعالیت در بازار خواهد بود.

زمانی که یک موقعیت بازار از طرف رقیب اشغال می شود، معمولا بازاریابان سعی در تدوین استراتژی جدیدی برای کسب موقعیت دارند. استراتژی جدید ممکن است با یک نام تجاری جدید نیز همراه شود.

استراتژی موقعیت با توجه به نمادهای فرهنگی براساس تفاوت های علائم تجاری پیشنهاد شده است.

فرصت یابی و برنامه ریزی

هر کدام از نمادها توانایی آن را دارند که تمایز از رقبا را برجسته سازند. تمایزی که نسبت به هر فرهنگ و آداب و رسوم ممکن است قوی و فعال تر عمل کند.

در متن فوق به موضوع فرصت یابی اشاره شده است و لازمه آن داشتن ذهنی حساس و در معرض پدیده ها قرارداشتن ذکر شده است.

حال با نگاه به شرایط فعلی خود، میزان نیازتان به راه اندازی یا آغاز کسب و کاری جدید یا درامدزا را بررسی نمایید. وقتی که حس نیاز را در خودتان بیابید و آن را در اولویتهایتان قرار دهید. مطمئن باشید که محیط پیرامونتان را به گونه ای دیگر و پر از موقعیتهای کاری و درامدزایی خواهید یافت (ذهن حساس).

پس از آن موقع برنامه ریزی می باشد تا بتوانید هم علم و هم مهارت خود را چهت دست یابی به اهدافتان ارتقا دهید.

فرصت یابی و برنامه ریزی

در کلیپ کوتاه زیر که بخشی از سخنان ایشان در برنامه حرف حساب شبکه یک صدا و سیما می باشد. میگویند: ” وقتی آرزویتان را روی کاغذ می نویسید، آن را تبدیل به هدف کرده اید و بعد از آن وقتی هدفتان

را به قسمتهای کوچک خرد می کنید، یعنی برنامه ریزی کرده اید و ….”

در ادامه شما را با برنامه ریزی و هدف آن (که مطمناً اکثر شما به آن واقف هستید)

و 7 قدم برای داشتن برنامه ریزی موفق، آشنا می نمایم.

 

هدف برنامه ریزی چیست؟ چگونه برنامه ریزی کنیم؟برنامه ریزی چیست؟ (فرصت يابي و برنامه ريزي)

برنامه ریزی فرایندی است که ما طی می‌کنیم تا در آن بتوانیم برنامه‌ها، کارها و اموراتمان را سازماندهی و ساماندهی کنیم. همه می‌دانند که برنامه داشتن امر مهمی است زیرا حرکات و مسیری که می‌خواهیم طی کنیم را از قبل تعریف می‌کند و برای ما مشخص می‌کند.

برنامه ریزی یک فرآیند است به این معنا که همواره حتی تا انتهای زمان اجرا باید بروی اجزاء آن فکر و تمرکز کرد. و تنها به طراحی آن کفایت نکنیم. به این علت که باید آن را رصد کنیم و در صورت نیاز اصلاح کنیم.

برنامه ریزی‌ها را هم به صورت فردی و هم گروهی می‌توان انجام داد.

فرصت یابی و برنامه ریزی

و طبیعی است که برای یک طرح ریزی به صورت گروهی باید از افرادی استفاده کرد. که در زمینه مورد نیاز طرح، دارای تخصص یا ایده باشند و توانایی تحلیل و بررسی را داشته باشند.

همچنین طراحی برنامه‌های ما مبتنی ناظر بر اهدافی است که می‌خواهیم به آن برسیم.

ما برای تحقق اهدافمان باید یک سری کارها را انجام دهیم. و سعی کنیم به بهترین نحو ممکن آن کارها انجام شوند تا بهترین نتیجه را بتوانیم بگیریم. برنامه ریزی به ما کمک می‌کتد که

دقیقا به این “بهترین نحو ممکن” دست پیدا کنیم.

فرصت یابی و برنامه ریزی

این مطلب به بدرد چه کسانی نمی‌خورد؟ (فرصت يابي و برنامه ريزي)

باید اذعان کنم که این مطلب مخاطبان خاص خود را دارد.

افرادی که در لحظه تصمیم می‌گیرند و اجرا می‌کنند. کسانی که قید و بند خاصی برای کارها و بهره گیری از منابع زمانی و مالی‌شان ندارند. و یا کسانی که کار مهمی ندارند، به این مطلب نیازی پیدا نخواهند کرد. البته خواندن و یادگرفتن و دانستن موارد ارائه شده خالی از لطف نیست. اما اهمیتش را کسانی درک خواهند که سر و کار مداوم با این قبیل مسائل دارند.

فرصت یابی و برنامه ریزی

پایه‌های برنامه ریزی (فرصت يابي و برنامه ريزي)

برنامه ریزی چند اصل مهم دارد که با هم ارتباط نزدیک و قابل ملاحظه‌ای دارند.

عمده اصول زیر را با دو نوع مثال فردی و سازمانی توضیح خواهم داد.

فرصت یابی و برنامه ریزی

زمان

مدت انجام: یک کار یا مجموعه‌ای از امور را که قصد برنامه ریزی دارید، باید به مدت انجام آنها دقت کنید.

مدت انجام یعنی اینکه برآورد کنید چقدر زمان مناسب آن کار نیاز است. ضرب الاجلی به همان میزان + ضرایب فنی آن لحاظ شود.

اگر به یک مهمانی خانوادگی می‌روید، چقدر زمان برای آن اختصاص می‌دهید؟ یک ساعت، دو ساعت، نیم روز،

کمتر، بیشتر. از اول بدانید تا کارهای بعدی‌تان را بتوانید چینش کنید.

همچنین اگر می‌خواهید طرح ساماندهی و رفع مشکلات رایانه‌های یک شرکت بزرگ را ارائه دهید. باید مدت زمانی برای آن معین کنید تا در زمان مقرر شروع و پایان یابد و خللی در امورات شرکت پیش نیاید.

مقطع زمانی: هر کاری که بخواهیم انجام دهیم، به هرحال در یک بستر زمانی صورت می‌پذیرد.

از چند لحظه، تا چند روز، ماه یا حتی سال. مقاطع زمانی در برنامه ریزی‌های میان مدت بسیار مهم هستند. و برنامه‌ریزی‌های بلند مدت را هم تحت الشعاع قرار می‌دهند.

فرصت یابی و برنامه ریزی

به عناون مثال من یک مسافرت تفریحی خانوادگی می‌خواهم برای خودم ترتیب دهم. و تصمیم می‌گیرم که این مسافرت را در هفته اول مهرماه انجام دهم.

آیا زمان مناسبی را انتخاب کرده‌ام؟ اگر فرزند محصل داشته باشم قطعاً خیر، چون فرزندم در همان مقطع زمانی باید به مدرسه برود.

یا یک مدیر تصمیم می‌گیرد برای ایجاد انگیزه و انرژی بخشی به کارکنان یک جشن ویژه ترتیب دهد. پس باید به چند مقطع زمانی حساس باشد، اول اینکه جشن در ایام سوگواری‌های متعارف نباشد.

دوم اینکه به لحاظ کاری، شرایط و زمینه‌ها فراهم باشد، یا حداقل از این لحاظ مشکلی وجود نداشته باشد.

فرصت يابي و برنامه ريزي

افراد

طراحان: چه کسانی برنامه ریزی را طراحی می‌کنند، چه کسانی مشاور طراحی هستند؟

پیش از آغاز فرایند برنامه ریزی در هر سطحی این دو سوال _ و موردی که در ادامه خواهیم پرداخت _ باید پاسخ داده شوند. دانستن این دو مورد از این نظر بسیار مهم است که خود فرایند برنامه ریزی را با چالش مواجه نکند. اگر مشخص نباشد که چه کسانی در طراحی برنامه مورد نظر نقش دارند. ممکن است در میانه راه با مشکل مداخله افراد مواجه شوید.

همچنین اگر مشاوران طراحی معین نباشند، با آراء و نظرات مختلفی مواجه خواهید شد که نمی‌دانید. سخن کدامیک را در برنامه ریزی خود دخیل کنید.

مجریان: چه کسانی باید برنامه‌ای که طرح‌ریزی شده را اجرا کنند؟ این افراد را هم دقیقاً مشخص کنید.

اگر وسعت برنامه شما بزرگ است می‌‌توانید از گروه‌های افراد استفاده کنید و این گروه‌ها را معین کنید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

در هر صورت مجریان طرح باید معلوم باشند تا بعداً بتوانید روند اجرا شده را به خوبی پایش کنید. و اصلاحات لازم را انجام دهید.

مکان

اگر برنامه‌ای که قصد اجرای آن را دارید به مکان خاصی وابسته است. باید نسبت به آن مکان احاطه داشته باشید و ویژگی‌ها، ملاحظات لازم را در نظر بگیید.

به عنوان مثال اگر به مسافرت می‌روید، و مقصد خاصی را مد نظر دارید،

شاید (علت بکار بردن لفظ شاید را در آینده خواهید فهمید) بهتر باشد که محل اسکان خود را از قبل تعیین و رزرو کرده باشید. خصوصاً اگر در مقطع پر سفری از سال و به مقصد مسافر پذیری می‌روید.

یا اگر اجرای یک پروژه عظیم مثل ساخت یک نیروگاه را در نظر دارید، باید به محل استقرار آن، بُعد مسافت، امکان تأمین خوراک نیروگاه، ویژگی‌های زیست محیطی، مکانیک خاک آنجا و بسیاری از عوامل توجه ویژه داشته باشید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

افعال

چه فعالیت‌هایی لازم است انجام شوند تا برنامه مد نظر شما کاملا اجرا شده دانسته شود؟

برای کارهای فردی و پروژه‌های بسیار کوچک معین بودن و نوشته بودن این کارها به احتمال زیاد کفایت می‌کند. ولی پروژه‌های بزرگ و عظیم می‌بایست جزئیات کارها توسط افراد خبره و نرم‌افزارهای مدیریت پروژه مدیریت و هدایت گردند. لذا باید خُرده کارها و عملیات‌های ریز و درشت معلوم باشند. تا نقشه حرکت گام به گام و گام‌های موازی معلوم و دقیق گردد.

 

محدودیت ها (فرصت يابي و برنامه ريزي)

در اجرای برنامه مد نظر چه محدودیت‌هایی دارید؟ کجاها با محدودیت‌ها مواجه هستیم؟

چه از لحاظ منابع، چه نیروی انسانی، عوامل محیطی، استراتژی‌های سازمانی، و …

 

توانایی ها

 

از چه امکاناتی بهره‌مند هستیم و روی چه چیزهایی می‌توانیم برای رسیدن به اهدافمان حساب کنیم؟

به عنوان مثال برای رفتن به همان مسافرتی که قبل‌تر گفته شد، یک عامل محدودیت، زمان است. هم مدت اجرا و هم مقطع زمانی، نمی‌توانیم در ایام تحصیلی به مسافرت برویم. همچنین سفرمان نباید بیشتر از ۵ روز طول بکشد چون به همین اندازه از مرخصی‌ها می‌توانم استفاده کنم.

از سوی دیگر با خودروی شخصی خودمان به سفر می‌رویم، پس جاهای بیشتری را می‌توانیم ببینیم و لذت بیشتری ببریم.

یا برای مثال ساخت نیروگاه، از شاید از لحاظ مالی در مضیقه باشیم(محدودیت)، ولی از توان طراحی و اجرای مهندسان شرکت خودمان می‌توان استفاده کرد (توانایی)

فرصت يابي و برنامه ريزي

بایسته‌های برنامه‌ریزی (فرصت يابي و برنامه ريزي)

  • جزئیات را در نظر بگیرید ولی به افراط کشیده نشوید.
  • موقع تهیه پیش نویس و برنامه اولیه آرامش ذهنی لازم دارید. در محیط پر استرس و بدون داشتن تمرکز این کار را نکنید
  • هر کسی چارچوب‌های خودش را برای برنامه ریزی دارد، تا زمانی که چارچوبهایتان را بدست نیاورده‌اید، باید فعالیت ذهنی شدیدتری را انجام دهید.
  • از برنامه ریزی کردن حتی برنامه های اولیه خسته نشوید، همین‌ها پل موفقیت شما در برنامه‌های بزرگ و با اولویت بالا هستند.
  • فکر نکنید با چند بار کار روشمند، برنامه ریز قهاری خواهید شد! زمان می‌برد تا برنامه‌های عالی بتوانید پیاده کنید.
  • هیچ طراحی برنامه‌ای بی نقص از آب نخواهد درآمد. ولی قطعاً از نداشتن برنامه بسیار مفیدتر خواهد بود.
  • امکان جابجایی گام‌ها وجود دارد. در همین پیش نویسی که تصویرش در بالا آمد، چند گام را جابجا انجام دادم.
  • الگوی ارائه شده، روشی بود که من پیاده‌سازی می‌کنم، شما هم باید فکر کنید و روش خودتان را کشف کنید. شاید با روش من تفاوت داشته باشد.
  • داشتن یک پیش نویس و برنامه اولیه کفایت نمی‌کند. سعی کنید سناریوهای مختلف را در دایره اختیاراتتان پیش بینی کنید و برای هر یک برنامه جداگانه داشته باشید.
  • وقتی برنامه‌تان معین شد، بر اجرای آن استوار باشید، اگر در اجرا ضعیف عمل کنید. ممکن است فکر کنید برنامه ریزی درستی نکرده‌اید. در صورتی که مشکل جای دیگری بوده است.
  • برای هر سناریو تاریخ انقضا قرار دهید.

۷ گام برای داشتن برنامه ریزی موفق (فرصت يابي و برنامه ريزي)

۱. از یک برنامه ریز و یا سررسید استفاده کنید.

برای برنامه‌ریزی نیاز به ابزار پیچیده‌ای نیست. شما می‌توانید از یک دفترچه یادداشت ساده تا یک سررسید و یا دفتر برنامه‌ریز بسته به نیازتان برای ثبت برنامه‌ها استفاده کنید. درصورت استفاده از سررسید، سعی کنید انواعی از آن را انتخاب کنید که فضای خالی کافی را برای نگارش برنامه روزانه شما داشته باشد.

بسیاری از سررسیدهای موجود در بازار، جدول‌هایی برای برنامه ریزی ساعتی و یا روزانه را در خود جای داده‌اند. که استفاده از آن ها نیز خالی از لطف نیست. در هر صورت این شمایید که می‌دانید چه ابزاری نیاز شما را رفع می‌کند.

امروزه به لطف تکنولوژی‌های گوناگون، برنامه‌ریزی نیز به صورت دیجیتالی قابل تنظیم است.

فرصت يابي و برنامه ريزي

انواع تلفن‌‌های همراه و لپ‌تاپ‌ها از تقویم‌های دیجیتالی بهره می‌برند که می‌تواند به راحتی با سایر دستگاه‌های‌ الکترونیکی نیز همگام‌سازی شده و به شما کمک کنند هرزمانی و در هرمکانی به به برنامه خود دسترسی داشته باشید. همچنین نرم‌افزارهای زیادی چه در گوشی‌های هوشمند و چه در سیستم‌های

مبتنی بر ویندوز، مک و غیره وجود دارند که می‌توانند به وسیله یادآورها و زمان سنج‌ها به کمک شما بیایند. تا بتوانید برنامه‌ریزی موفقی را تجربه کنید.

بهتر است انواعی از تقویم‌های کاغذی و یا دیجیتالی را انتخاب کنید که فضای کافی برای یادداشت برداری را در خود جای داده باشد. وجود چنین فضایی به شما این امکان را می دهد که در پایان هرکار، چگونگی

انجام آن را ذکر کنید و احساس خودتان را از به پایان رسیدن آن ابراز کنید. به عنوان مثال تجسم کنید که امروز به باشگاه رفته‌اید و برخلاف همیشه که ۴ مایل می‌دویدید، امروز۵ مایل دویده‌اید و از آن احساس خشنودی دارید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

می‌توانید حس رضایت خود را در قسمت خالی برنامه خود بنویسید چرا که این کار به شما انگیزه‌ای مضاعف خواهد داد.

۲. کارهایتان را سازماندهی کنید.

از رنگ‌ها برای سازماندهی اموراتتان بهره بگیرید. فرقی نمی‌کند، چه در تقویم الکترونیکی و چه در تقویم کاغذی این کار امکان‌پذیر است. در تقویم‌های دیجیتالی می‌توانید کارها را با رنگ های گوناگونی

ثبت کنید. به عنوان مثال تصور کنید می‌توانید برای امورات مربوط به محل کارتان رنگ قرمز، تکالیف دانشگاه رنگ زرد، و کارهای منزل رنگ سبز را انتخاب کنید. در سررسیدهای کاغذی می‌توانید از خودکارهایی با رنگ های متنوع و یا از ماژیک‌های رنگی برای های‌لایت کردن برنامه شخصیتان استفاده کنید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

سازماندهی کارها به وسیله رنگ‌های گوناگون مزایای زیادی دارد. این متد به شما کمک می‌کند. تا متوجه شوید چه کاری زمان شما را بیشتر می‌گیرد. مثلا ممکن است شما به برنامه ‌روزانه‌تان مراجعه کنید. و ببینید حجم زیادی از رنگ قرمز(محل کار) و سبز(منزل) وجود دارد و در عوض رنگ زرد(دانشگاه) به ندرت یافت می‌شود. این نشانه این است که شما وقت بیشتری برای تکالیف دانشگاهتان گذاشته‌اید.

علم به این که تکالیف مربوط به دانشگاهتان با موفقیت رو به اتمام است. به شما انگیزه می‌دهد تا کارهای دیگرتان را پیش‌ببرید.

۳. برنامه‌هایتان را اولویت‌بندی کنید.

این که بتوانید کارهایتان را اولویت بندی کنید بسیار حائز اهمیت است. این که بدانید کدام کار باید زودتر و کدام کار باید دیرتر انجام شود. مزیت بسیار مهمی در برنامه‌ریزی محسوب می‌گردد. به عنوان مثال تصور کنید:

شما در طول هفته باید در سه کنفرانس حضور یابید، سه مقاله را نگارش کنید و یک آزمون را پشت سر بگذارید!

اینجاست که اهمیت اولویت بندی بیش از پیش مشخص می‌شود.

با خود فکر کنید. کدام کار باید سریع‌تر انجام شود؟ کدام کار زمان‌بر تر از بقیه کارهاست؟ از بین کنفرانس، مقاله و آزمون کدام یک در نمره نهایی شما تأثیر بیشتری خواهد داشت؟

فرصت يابي و برنامه ريزي

۴. اولویت‌هایتان را علامت‌گذاری کنید (فرصت يابي و برنامه ريزي)

به محض این که اولویت‌هایتان را شناختید، آن ها را در برنامه روزانه‌تان مشخص نمایید.

می‌توانید این اولویت‌ها را با حروف الفبا و یا اعداد مشخص نمایید. فرض کنید برنامه شماره 1 باید فردا و برنامه شماره 2 باید هفته آینده دنبال شود.

۵. برای هر برنامه‌ای یک زمان مشخص در نظر بگیرید.

پیش‌بینی کنید هرکار چقدر ممکن است از زمان شما بکاهد؟ در برنامه روزانه تان باید زمان کافی برای به سرانجام رساندن کارها پیش‌بینی شده باشد. واقع‌بین باشید و زمان کافی را برای هرکاری در نظر بگیرید.

در غیر این صورت، ممکن است از برنامه‌تان عقب بمانید، دچار سردرگمی شوید و حتی به طور کلی برنامه‌ریزی را کنار بگذارید.

ذکر این نکته لازم است که شما باید به موارد تأثیرگذار دیگر نیز در اتلاف‌ وقتتان توجه داشته باشید.

تصور کنید امروز می‌خواهید به کتابخانه بروید و فاصله منزل شما با کتابخانه 30 دقیقه است.

این زمان باید در برنامه شما لحاظ شود.

۶. زمان اضافه برای برنامه تان در نظر بگیرید. (فرصت يابي و برنامه ريزي)

بیشتر افراد فکر می‌کنند اگر زمانی کمتر از زمان واقعی برای برنامه هایشان در نظر بگیرند، موفق می‌شوند کارهایشان را سریع تر به سرانجام برسانند. بدون شک این چنین تصوری کاملا غلط و غیرواقعی است. پیشنهاد ما این است که برای کارهایتان زمانی بیش از زمان پیش‌بینی شده در نظر بگیرید. چرا که همیشه ممکن است امور گوناگونی حتی خارج از برنامه پیش بیاید و موجب اتلاف وقت شما شود.

همچنین باید زمانی را جهت استراحت برای بعد از هر کار در نظر داشته باشید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

پیشنهاد می‌شود ۲۵% بیش‌تر از زمان پیش‌بینی شده توسط خودتان را برای کار‌ها در نظر بگیرید.

به عنوان مثال اگر برای کاری ۳۰ دقیقه زمان را بیش‌بینی کرده اید، در برنامه خود آن را ۴۵ دقیقه درج کنید.

این کار به شما کمک می‌کند تا از برنامه روزانه‌تان عقب نمانید.

۷. فضایی را در پایین برنامه‌‌تان خالی بگذارید. (فرصت يابي و برنامه ريزي)

در برنامه‌‌ریزهای الکترونیکی و یا کاغذی، فضایی خالی زیر برنامه‌های روزانه‌تان در نظر بگیرید. چرا که ممکن است بخواهید بعدا کارهایی با اولویت‌های پایین‌‌تر را در آن جای دهید.

همچنین ممکن است کارهایی در طول هفته برای شما پیش بیایند که لازم باشد آن را در برنامه هفتگی خود قراردهید.

فرصت يابي و برنامه ريزي

امیدوارم همه شما همراهان عزیز پریمیوم که با توجه به مطالعه مطالب فوق پرداختید. همواره در زندگی و کسب و کارتان موفق باشید و دستیابی به آرزوهایتان را عملی سازید.

لازم به دکر است که بخشی از مطالب فوق از سایتهای “فرصت امروز”،”باشگاه خبرنگاران جوان” و “آموزش توسعه فردی و سازمانی” استخراج و گردآوری شده است.

رؤیا دولتداد

کارشناس پشتیبانی گروه مشاورین پریمیوم