مدیریت شایعات و نقش آنها در استراتژیهای سازمانی

 شایعات

در شبکه ارتباطی هر سازمان، به دو جریان به ظاهر متمایز، اما متاثر از هم برمی خوریم

که یکی ارتباط رسمی سازمان و دیگری ارتباط غیر رسمی بین اعضای سازمان است.

شبکه ارتباط غیر رسمی را اگر چه نمی توان به طور کامل شبکه شایعه ساز نامید، اما شایعه ( Rumor )،

بخش قابل توجهی از محتوای ارتباطات را در این شبکه تشکیل می دهد.

در این مقاله، فرایند شکل گیری شایعه،انواع و انگیزه بیان آن را بررسی می کنیم و شرح می دهیم

که سازمان چگونه می تواند آن را کنترل کند. با شناخت ماهیت شایعات و چگونگی تکذیب آنها،

سازمانها می توانند از ایجاد شایعه در میان کارکنان جلوگیری کنند.

شایعه را همواره نمی توان بد تلقی کرد. اما مدیریت شایعه و خنثی سازی تبعات آن،

وقت قابل توجهی از مدیریت سازمان را به خود اختصاص می دهد و میتواند به گونه ای مخرب حتی موجودیت سازمان را به خطر اندازد.

تحقیقات نشان می دهد که شایعه در واکنش نسبت به اوضاع و شرایطی به وجود می آید

که برای افراد اهمیت دارد،آن اوضاع و موقعیتها یا مبهم اند یا اینکه موجب اضطراب می شوند.

غالبا اوضاع و شرایط کاری دارای ارکان یاد شده هستند

و به همین علت است که شایعات زیادی در سازمانها ساخته می شوند و

شایعه تا زمانی که خواسته ها و انتظاراتی  را که موجب به وجود آمدن آن شده است،

تامین و بر آورده نشوند یا اینکه هیجان و اضطراب کاهش نیاید،به قوت خود باقی می ماند.

شایعه می تواند ناشی از نیازهای اقتصادی،اجتماعی،سیاسی،

پاسخگویی به موقعیتی خاص،عکس العمل نسبت به تصمیم یا پاسخ به رفتاری خاص باشد.

نکته مهمی که مدیران بایستی به خاطر داشته باشند این است که محافل شایعه پراکنی همیشه وجود داشته اند و وجود خواهند داشت،

بنابراین باید این واقعیت را بپذیرند و درباره اینکه چگونه می توانند از آن به نفع خودشان بهره برداری کنند،تصمیم بگیرند.

مدیرانی که می خواهند ارتباطات سازمانی تاثیر گذاری داشته باشند،

از اطلاعات این محافل در جهت توسعه ارتباطات شرکت استفاده می کنند.