جو سازمان برای پشتیبانی از توسعه صلاحیت های بین فرهنگی

توسعه صلاحیت های بین فرهنگی

برای شناسایی فاکتورهای ویژه مربوط به جو سازمانی که بر توسعه صلاحیت های بین فرهنگی اثرگذار هستند،

ما یک مطالعه را نسبت به 1200 متخصص با کمک شاخص جو ِ چابکی فرهنگی (Cultural Agility Climate Index) انجام داده ایم.

این شاخص شامل 5 بُعد مهم از جوِ سازمانی می باشد که تقویت کننده صلاحیت های بین فرهنگی هستند:

 

  • همکاری بین واحدهای کاری
  • وجود سرپرستان ِ مستقیم
  • برتری رهبران سازمانی
  • اثربخشی سازمان در ارائه ابزارها و آموزش های لازم جهت تسهیل فعالیت های جهانی
  • رقابت پذیریِ جهانیِ کلی سازمان

 

بر اساس یافته های این مطالعه، می توان توصیه های زیر را مطرح نمود:

یک: سازمان و رهبران تیمی باید دیگران را نسبت به نیازهای راهبردی و اهمیت ِ صلاحیت های بین فرهنگی

برای تحقق اهداف درازمدت سازمان، آگاه کنند.

دو: تیم ها باید ابزارهای مشارکت، آموزش های بین فرهنگی و سایر منابع لازم را در اختیار داشته باشند.

سه: جو سازمان باید با کمک پیمایش های (surveys) خاص، با تمرکز بر توسعه صلاحیت های بین فرهنگی، دائماً کنترل و بررسی شود.

 

توسعه ی صلاحیت های بین فرهنگی با کمک تیم های جهانی

 

چنین چیزی مبتنی بر سه عامل مهم است:

یک: ایجاد فرصت های کافی برای استفاده از دانش ها و مهارت ها و قابلیت های فردی در محیط های فرهنگی متنوع

با مشارکت افرادی که دارای فرهنگ های متفاوت می باشند.

دو: وجود مشارکت ها در سطوح فردی در میان اعضای مختلف تیم که دارای فرهنگ های متفاوت هستند.

سه:  ایجاد فرصت های کافی جهت دریافت بازخورد ها و حمایت از اعضای تیم و مشارکت های آنها.

 

در نهایت برپایه ی بحث های مطرح شده تا بدین جا، می توان توصیه های زیر را ارائه نمود:

یک: سازمان ها باید چارچوب مناسبی را در اختیار اعضای تیم های جهانی قرار دهند تا آنها بتوانند در قالب

این چارچوب ها، تفاوت های فرهنگی را درک کنند. به عنوان مثال سازمان ها می توانند جلسات آموزشی چهره به چهره

و فردی را برای اعضای تیم های متنوع از لحاظ پس زمینه های فرهنگی، برگزار نمایند.

دو: اعضای تیم ها باید در قالب یک گروه، به صورت دست جمعی نسبت به چگونگی ِ مدیریت این تفاوت های فرهنگی

تصمییم گیری کنند. بدین منظور می توان یک فرد را به عنوان رهبر انتخاب نمود که سبک ها و

تفاوت های فرهنگی را درک نماید.

سه: رهبران تیم ها باید نقش خود را در تسهیل فرایند توسعه صلاحیت های بین فرهنگی، درک کنند.

درضمن آنها باید ضامن ِ بالاترین سطح ایمنی ِ روانی (psychological safety) برای تمام اعضای تیم ها باشند

و در این رابطه، مشوق رفتارهایی باشند که منجر به انسجام و مشارکت بیشتر در میان اعضای تیم می شوند.

 

نیما کیمیایی

گروه مشاورین پریمیوم